Creatief met Engels: leerlingen over hun bekroonde verhalen
Voor de Junior Speaking Contest en de Flash Fiction Challenge gaan ieder jaar leerlingen door het hele land creatief aan de slag met de Engelse taal. We spreken de winnaars van deze twee Nuffic-wedstrijden over wat hen inspireert.
‘Sta voor wat je belangrijk vindt’
Jeanne Schellevis (14), Visser ’t Hooft Lyceum (Leiden), winnaar Junior Speaking Contest, tweede klas
“In de les Engels kregen we een schrijfopdracht met als thema ‘a story that moved me’. Ik moest terugdenken aan het boek De balletschoenen van Aya van Catherine Bruton", vertelt Jeanne (foto boven). “Dat ging over een meisje van mijn leeftijd dat uit Syrië naar Europa vluchtte. Dat verhaal sprak me zo aan, dat ik het met andere wilde delen. Ik wilde mensen informeren én activeren; dit is een probleem en wij kunnen allemaal een bijdrage leveren aan de oplossing. Zo heb ik zelf naar aanleiding van het boek een keer een asielzoekerscentrum bezocht.”
“Blijkbaar schudde ik met mijn verhaal mensen wakker. Dat ik tweetalig onderwijs doe en bij de debatclub zit, heeft heel erg geholpen. Maar ik was nooit helemáál overtuigd van m’n eigen Engels. Toch ben ik over die twijfels heen gestapt, want het gaat uiteindelijk om het verhaal dat je vertelt. Ik heb geleerd dat je problemen niet altijd aan volwassenen hoeft over te laten.”
“Na de Junior Speaking Contest weet ik zeker dat ik ondernemer of politicus wil worden. Ik heb geleerd te staan voor wat ik belangrijk vind. Want als niemand dat doet, waar zijn we dan als samenleving?”
‘Het is oké om als tiener te worstelen met existentiële vragen’
Isabel van Bennekom (15), ORS Lek en Linge (Culemborg), winnaar Junior Speaking Contest, derde klas
“Van mijn achtste tot mijn twaalfde woonde ik in Afrika. Daar had ik een woordvoerdersrol namens de student body. Ik vind het leuk om voor groepen te spreken, om mijn verhaal te vertellen. Het niveau van de Junior Speaking Contest lag nog hoger dan vorig jaar, toen deed ik ook mee. Nog voordat de uitslag van de finale bekend was, had ik al vrede met de gedachte dat ik niet zou winnen. Sterker nog, ik had het terecht gevonden, want de andere speeches waren écht heel mooi.”
“Mijn bijdrage ging over tieners die worstelen met existentiële vragen. We krijgen elke dag via de media te horen dat we de wereld kunnen verbeteren, dat we beroemd kunnen worden. Dat zorgt voor veel druk. Sommige jongeren denken: als ik niet klimaatverandering kan oplossen of geen kans heb om filmster te worden, waarom zou ik me dan überhaupt druk maken over ie toets op school?”
“In mijn speech wilde ik jongeren een hart onder de riem steken: als je het even niet meer weet, is dat prima. Dat mág. Neem de tijd om jezelf en de wereld te begrijpen. En mensen om hun heen: kom niet met dooddoeners aanzetten, maar biedt steun en een luisterend oor.”
‘Mijn verhaal komt in een boek te staan’
Rens Teeuwen (15), Metameer Jenaplan (Boxmeer), winnaar Flash Fiction Challenge, tweede klas
“Mijn verhaal gaat over een robot die wakker wordt in een gebouw waar iets verschrikkelijks is gebeurd. Hij weet niet wat, maar voelt dat het niet goed zit. De robot gaat op onderzoek uit. Voordat hij erachter komt wat er heeft plaatsgevonden, raakt z’n batterij op. Hoewel het fictie is, heeft het wel een link met de actualiteit. Net als de robot met z’n beperkte energiebron, zijn ook de energiebronnen van de wereld niet oneindig.”
“Engels gaat me makkelijk af omdat ik veel game met buitenlanders. Ik spreek dus dagelijks Engels. Over het verhaal had ik niet heel lang nagedacht, het was gewoon een leuk idee dat me te binnen schoot. Ik had zeker niet gedacht dat ik zou winnen. Mijn docent was enthousiast, maar ik dacht dat er landelijk vast scholieren zijn die beter schrijven dan ik. De jury noemde mijn verhaal ‘a brilliant piece of writing’. Dus ik was blij verrast. Wat ook gaaf is: het American Book Center gaat de beste tien inzendingen uitgeven in een boek!”
‘Denk niet te snel: o, dat doe ik wel eventjes’
Maja Saldan (13), Dalton (Den Haag), winnaar Flash Fiction Contest, eerste klas
“Op onze school begon het als een huiswerkopdracht: schrijf een Engelstalig verhaal van 150 woorden. Het schrijven van een kort verhaal is veel moeilijker dan een lang verhaal. Je moet zonder veel woorden situaties kunnen beschrijven. Bij elk woord denk je drie keer na: is het echt nodig of kan ik het weglaten?”
“In mijn verhaal heb ik een schooltoets, maar veranderen mijn pennen opeens in ouderwets schrijfgerei. Daarna loopt het helemaal mis. Ik kwam op dit verhaal omdat we bij geschiedenis les hadden gehad over monniken die jaren deden over het schrijven van boeken. Toen ik dat voor het eerst hoorde, dacht ik: zo moeilijk is schrijven toch niet? Waarom moesten ze daar zo lang over doen? Maar mijn verhaal laat zien dat je niet te snel moet denken: o, dat doe ik wel eventjes. Niets is zo makkelijk als het lijkt, word niet overmoedig.”
“Mijn familie spreekt geen Nederlands. Pools is onze eerste taal. Daarnaast is mijn moeder docent Engels aan de Universiteit Leiden, dus met mijn Engels zit het wel goed. Maar ook als je goed Engels kunt, is het waardevol om aan de Flash Fiction Challenge mee te doen. Je leert kort en bondig te schrijven. Dat is een vaardigheid die je later goed van pas kan komen.”
Leerlingen uit de tweede en derde klas van vmbo, havo en vwo schrijven een Engelse speech en dragen die voor tijdens de Junior Speaking Contest. Lees meer over de Junior Speaking Contest.
Als je school lid is van het Global Citizen Network en/of het netwerk tto mogen je leerlingen meedoen aan de Flash Fiction Challenge, een Engelstalige schrijfwedstrijd voor leerlingen uit de 1e en 2e klas. Lees meer over de Flash Fiction Challenge.
