Jezelf leren kennen in het buitenland

Deze week maakte het CBS bekend dat het afgelopen studiejaar bijna 37.000 hbo’ers en wo’ers, bijna een kwart van hen, minimaal drie maanden in het buitenland studeerden voor studiepunten. Dit zijn vooral studenten die aangeven dat een verblijf in het buitenland verplicht is voor hun opleiding.

Donkere dagen in Glasgow

Fatima Benhaddou uit Rotterdam was er een van. Tijdens haar studie European Studies aan de Haagse Hogeschool is ze twee keer naar het buitenland geweest. De eerste keer omdat het verplicht was om een uitwisseling te doen met een school in het buitenland. Maar vervelend was het niet. “Ik heb in 2016 vier maanden, van september tot januari, in Glasgow aan de Glasgow Caledonian University een aantal vakken gevolgd. Dat was een super ervaring. Ik verbleef op een soort campus voor internationale studenten op 5 minuten lopen van de universiteit. Ik hoefde dus niet zelf accommodatie te regelen. Die campus was als een soort community van internationale studenten. Iedereen kwam er met een schone lei, dus je bouwt snel vriendschappen op.”

En dat ze in de meest donkere periode van het jaar in Schotland verbleef was daarom geen probleem. “We kregen wel vooraf de waarschuwing dat als je gevoelig bent voor depressie je beter niet naar Glasgow moest gaan. Het is een van de meest regenachtige steden van het land, en ik heb dan ook weinig zon gezien die maanden. Maar de mensen zijn er zo lief en behulpzaam, dan neem je het klimaat voor lief.”

Stage op de ambassade

Een jaar later kon ze weer opnieuw naar het buitenland voor een stage op de Nederlandse ambassade in Ottawa, Canada. “Dat was heel anders. Hier moest ik wel zelf alles regelen: accommodatie, work permit, visa, paspoort, studiefinanciering. Dat kostte veel meer voorbereidingen. Ik kreeg in december te horen dat ik per 1 maart kon begonnen, dus het leverde wel wat stress op. Ik raad studenten aan om minstens 3 maanden van te voren te beginnen met de voorbereidingen.”

Ook was het wennen om nu niet op een campus met medestudenten te wonen. “Je collega’s op de ambassade wonen en werken er al, dus je moet zelf veel meer initiatief nemen. Het duurde wat langer en ik was de eerste maand ook best wel eenzaam. Gelukkig was er een universiteit in de buurt, waar ik me kon aanmelden bij student societies, en waar ik vrienden kon maken. Ook leerde ik stagiaires kennen op andere ambassades.”

Herontdekking van jezelf

Maar wat levert zo’n tijdje in het buitenland nu eigenlijk op? “Zelfvertrouwen”, antwoordt Benhaddou vol overtuiging. “Voordat ik wegging was ik best wel terughoudend en gesloten. Ik heb mijzelf herontdekt in het buitenland, zeg maar. Je bent op een nieuwe plek, waar niemand verwachtingen van je heeft. Je bent dus helemaal jezelf. Je moet wel praten met mensen om dingen voor elkaar te krijgen. Daarnaast heb ik interculturele vaardigheden opgedaan, is mijn Engels super verbeterd en heb ik veel meer andere culturen leren accepteren. Er is geen juiste of foute cultuur. Iedereen is anders, maar er is tegelijk ook zoveel dat overeen komt.

Kortom, het is echt goed voor je zelfontwikkeling, stelt ze. "Je wordt onafhankelijk, je leert op eigen benen staan. Ik raad het iedereen aan. Je komt uit je comfort zone en leert een nieuwe kant van jezelf kennen. Hoe ga je om met nieuwe situaties?”