Jongeren met geloof in eigen toekomst? 4 Tips

Grote vraagstukken als klimaatverandering, migratie en de digitale revolutie vereisen een nieuwe manier van denken voor onze jonge generaties. Zij moeten ondernemend, flexibel, betrokken en zelfbewust zijn. Maar leren ze deze vaardigheden op onze scholen? Hoe brengen we wereldburgerschap in de praktijk? Voormalig docent en oprichter en directeur van Humanutopia Graham Moore spreekt daarover op de Nuffic conferentie Taal en wereldburgerschap in het vo: the next level op vrijdag 15 november.

Geloof in de toekomst

“Wereldwijd heb ik met 400.000 studenten gewerkt. Van Engeland, Nederland tot Colombia. Ze vertellen me allemaal hetzelfde”, vertelt Graham. “Ze worstelen om geloof in de toekomst te houden. Ik heb zoveel jonge mensen ontmoet die verontrust zijn over hun leven en de toestand van de wereld. Als we willen dat ze wereldburgers worden, moeten we hen helpen begrijpen hoe kwetsbaar de wereld is waarin we ons bevinden, zowel sociaal, ecologisch als religieus. Daarom is het zo belangrijk dat we in het onderwijs investeren in hun toekomst. Ze hebben weinig vertrouwen in de erfenis waarmee we ze achterlaten, in politici, politie en autoriteiten. Dit is een wereldwijd probleem. ”

Onderwijs staat daarom op een kritiek punt, stelt Graham. “We moeten dringend opnieuw kijken naar wat we onze jongeren leren. In de buitenwereld is informatie veel toegankelijker, relevanter en sneller te vinden dan op school. Het onderwijs staat daarom echt op een kruispunt. Als we het op school niet goed aanpakken, gaan leerlingen op zoek naar andere manieren om te leren en informatie te verzamelen.”

Wat daarvoor momenteel ontbreekt in ons onderwijs is de persoonlijke benadering, stelt Moore. “Wereldwijd wordt het onderwijs gedreven door cijfers. We houden ons meer bezig met de uitkomsten van examens dan met het leerproces dat eraan voorafgaat. Ook leerlingen zijn vooral gefocust op hun examencijfers. Als we ons meer bezig houden met relaties, met communicatie, kunnen we de connectie houden met onze jongeren. Daar is kunstmatige intelligentie als smartphones en games nu al beter in dan wij in onze klaslokalen.” Over hoe het onderwijs dit moet aanpakken, geeft Moore hieronder vier tips.

4 tips

Hoe we jongeren kunnen helpen om in hun eigen toekomst te geloven en de planeet waarop we leven echt samen vorm te geven:

1. Maak van je school een positieve omgeving

“We moeten allereerst anders gaan kijken naar wat mensen kunnen. Als ik naar de verschillende onderwijssystemen in de wereld kijk, zie ik systemen die bijna vooraf al bepalen waar je terechtkomt, afhankelijk van je onderwijsniveau. Het is heel moeilijk om verder te groeien. Scholen moeten meer een plek worden waar jongeren kunnen floreren. Elke jongere heeft immers potentie. Dat moeten we ons echt meer gaan realiseren in het onderwijs. Nu zijn scholen nog te vaak een negatieve omgeving. En dat beïnvloedt hoe en wat jongeren leren. Wat jongeren leren wordt niet bepaald door hun DNA, maar door hun omgeving.”

2. Leer jongeren dat falen niet slecht is

“Ik zie dat jonge mensen veel stress en angst ervaren voor examens. Ze zijn bang om te falen. Hoe kunnen we nu ooit in deze door angst gedreven cultuur bijvoorbeeld een taal leren? We moeten ze meer aanmoedigen dat falen niet erg is, en dat je risico’s moet kunnen nemen. Jonge mensen kunnen zoveel meer dan ze beseffen.”

3. Leraren moeten daarbij het voorbeeld geven

“Dat geldt ook voor leraren. Die brengen namelijk niet altijd in de praktijk wat ze prediken. Ze kunnen meer verantwoordelijkheid nemen voor hun houding en zelf ook meer openstaan voor nieuwe ideeën, nieuwe manieren van leren. Ze moeten de mindset om te groeien, die zij van hun leerlingen vragen, zelf ook omarmen.”

4. Focus op de soft skills

“Lesgeven gaat nog steeds vooral over feiten, terwijl het meer zou moeten gaan over kwalificaties zoals geluk, talenten, menselijkheid en sociale vaardigheden. Er zou wat mij betreft in ons onderwijs meer een centrale rol moeten komen voor deze zogenaamde soft skills. Nu maken we deze vaardigheden kleiner omdat we vooral academisch succes belangrijk vinden."

"Maar wat kunnen we doen om geluk en motivatie te bereiken bij onze kinderen? Daarvoor moeten we al starten in het basisonderwijs. Daar moeten we al dat besef hebben en de focus leggen op wat leerlingen nodig hebben om te floreren."

"Toen ik jong was, zat ik vol ideeën om de wereld te verbeteren. Mijn leraar zei dat ik het maar rustig aan moest doen, omdat we 'evolutie nodig hebben, geen revolutie'. Daar ben ik het er nog steeds niet mee eens. Op dit moment hebben we echt iets nodig om ons opnieuw te verbinden met de harten en geesten van onze jonge mensen. We verliezen ze aan robots en smartphones. We moeten ze er weer meer bij betrekken.”