Jongeren aan het woord (deel 1)

Hoe ervaren leerlingen en studenten de impact van de coronacrisis? Verandert dit hun wereldbeeld? En wat zijn de gevolgen voor hun school en studie? Hoe vinden ze de oproep van premier Rutte aan jongeren om mee te praten over de invloed van de coronacrisis op hun toekomst? In deze eerste aflevering 3 leerlingen/studenten van verschillende scholen aan het woord.

“We zijn dit schooljaar twee keer op uitwisseling geweest, naar Duitsland en naar Polen. Dit voorjaar zouden we naar Sicilië gaan", vertelt middelbare scholier Madu Wellhüner. "Door de coronacrisis ging die uitwisseling niet door. Tijdens de lockdown hebben we voor het Social Inclusion-project een fotoproject ‘Social Lockdown’ gedaan via eTwinning, met leerlingen uit Portugal, België en Polen, waarvoor we foto’s maakten van onze periode van thuisleren. Het is leuk om te laten zien hoe je leeft in zo’n situatie en hoe anderen dat doen."

"Toch is echt op uitwisseling gaan het allerleukst: zien hoe een landschap of school in een ander land eruitziet en praten met het gezin waar je verblijft. Door de crisis blijft het nog wel even spannend om op reis te gaan, maar als het allemaal weer kan raad ik alle scholieren aan om op uitwisseling te gaan. Het is heel leerzaam."

"Op onze school hebben we een tijdje een tentoonstelling gehad over Anne Frank. Tijdens onze uitwisseling in Polen mochten we die tentoonstelling ook organiseren. Daar kwamen allerlei belangrijke mensen naartoe, heel bijzonder om mee te maken. Ik hoop dat premier Rutte en de overheid zulke dingen meer gaan promoten op scholen, want dat is belangrijk voor jongeren."

'Toch is echt op uitwisseling gaan het allerleukst: zien hoe een school in een ander land eruitziet en met het gezin waar je verblijft te praten'

"Ik vind het goed dat hij ons wil laten meepraten over de gevolgen van de coronacrisis. Jongeren kijken vaak anders naar dingen dan volwassenen. Iedereen richt zich bijvoorbeeld nu op de economie, terwijl ik het ook belangrijk vind dat er aandacht is voor mensen met een handicap.”

“Al sinds het begin van mijn opleiding wist ik dat ik stage wilde lopen in het buitenland", vertelt mbo-studente Joni Lukkien. "Ik houd van reizen en wilde graag leren over hoe de zorg in andere landen is vormgegeven. Na heel veel rondmailen kreeg ik een positieve reactie van de ambulancedienst op Curaçao. Begin februari vertrok ik, samen met een vriendin die dezelfde opleiding doet.”

“De stage zou twintig weken duren, maar vanwege het coronavirus kregen we na zeven weken het dringende advies om terug naar Nederland te gaan. Dat was heel erg balen. We hadden het ontzettend naar ons zin. Daarnaast was dit voor mij als vierdejaars misschien wel de laatste kans die ik zou krijgen om in het buitenland stage te lopen.”

“Ik vond het goed dat de Nederlandse overheid zocht naar een balans tussen maatregelen en mogelijkheden. Toch vond ik dat na verloop van tijd mensen te veel in hun vrijheid werden beperkt. Als iemand die werkzaam is in de zorg, vond ik het triest om te zien hoe ouderen in verpleeghuizen geen bezoek meer mochten ontvangen. Je kunt je afvragen wat gezondheid op hoge leeftijd waard is als dit betekent dat je die laatste periode in eenzaamheid moet doorbrengen.”

“Ook school veranderde. Opeens moest alles online worden ingeleverd. Veel studenten vonden dit lastig. Zelf heb ik er minder last van gehad, omdat ik twee weken na terugkomst in Nederland aan een volgende stage ben begonnen, bij AllerZorg. Ik wilde snel verder, omdat ik dit jaar nog mijn diploma wilde halen. Dat is gelukt. Ik ga hierna hbo doen, misschien dat ik dan nog eens naar het buitenland kan. Door corona zit dat er voorlopig niet in, maar die wens blijft bij mij bestaan.”

“De afgelopen maanden waren zwaar. Mijn ouders vallen beiden in een risicogroep, waardoor ik tijdens de lockdown bijna niet buiten ben geweest", vertelt vwo'er Julia Wissels. "Ik heb een vrijstelling gekregen voor de fysieke lessen die nu weer worden hervat, dus ik blijf de lessen online volgen. Ik vind het moeilijk om al het schoolwerk thuis te doen en om mijn vrienden en klasgenoten bijna alleen maar online te zien. Ik hou van mensen om me heen en ben een bezige bij; ik zit in de leerlingenraad en de medezeggenschapsraad."

"Ik kijk anders naar de wereld door de coronacrisis. Je kunt niet zomaar even meer iets afspreken en het is de vraag hoe het verder zal gaan. Ik vind het heel goed van premier Rutte dat hij jongeren wil betrekken bij de gevolgen die de coronacrisis op ons heeft. Er moet goed gekeken worden naar leerachterstanden die veel jongeren oplopen, en de invloed die de crisis heeft op hun sociale welzijn."

"Voor corona was het vanzelfsprekend voor me om naar het buitenland te gaan, maar nu weet ik niet of ik straks bijvoorbeeld nog een deel van mijn studie in het buitenland wil volgen. Ook al weet ik hoe waardevol een ervaring in het buitenland kan zijn."

"Ik kijk anders naar de wereld door de coronacrisis. Je kunt niet zomaar even meer iets afspreken en het is de vraag hoe het verder zal gaan."

"Begin dit schooljaar ben ik op excursie geweest naar Polen, ik heb daar zoveel geleerd. Hoe mensen met elkaar omgaan, de cultuur, de geschiedenis, het is zo indrukwekkend. Ik ben erg benieuwd wat school gaat doen met de geplande reisweek in september. Eigenlijk heb ik ontzettend veel zin om te gaan, maar door de coronacrisis weet ik echt niet of ik nog wel wil.”